Współcześnie róże możemy zakwalifikować do kilku grup. Najbardziej popularny podział segreguje je na:

Róże wielkokwiatowe

Są to róże najbardziej nam znane, gdyż uprawiane są jako kwiat cięty, ale i coraz częściej pojawiają się one w ogródkowych i miejskich rabatach. Charakteryzują się sztywnymi, wzniesionymi pędami, słabo rozgałęzionymi. Osiągają do 1,5 m wysokości, wytwarzając na szczycie jeden kwiat (lub kilka). Kwiaty mogą mieć prostą budowę (pojedyncze), poprzez półpełne, aż do pełnych.
Róże wielkokwiatowe warto późną jesienią kopczykować a nawet dodatkowo przykryć stroiszem. Jeżeli chodzi o cięcie tych krzewów, to wiosną pędy tniemy nad 3-5 dobrze wykształconym oczkiem. Po pierwszym kwitnieniu na bieżąco usuwamy przekwitnięte kwiaty.
Na naszych miejskich rabatach występuje kilka przykładów róż należących do tej grupy: róża Parole, Kopernik, Erotica, czy Grande Amore rosnące w Parku Traugutta.

Róże wielokwiatowe (rabatowe)

Najbardziej popularna grupa róż sadzona w naszym mieście. Krzewy te kwitną obficie i długo i właśnie dzięki tej cesze są doceniane przez właścicieli ogrodów jak i przez pracowników zakładów zieleni miejskiej.
Barwa kwiatów i ich budowa, rodzaj liści czy pokrój są w tej grupie bardzo różnorodne i można by je wymieniać bez końca. Zasady cięcia tych krzewów sa podobne jak w przypadku róż wielkokwiatowych – tniemy je wiosną nad 3-5 dobrze wykształconym pąkiem. Zawsze na bieżąco starajmy się usuwać przekwitnięte kwiaty i kwiatostany.
W Kutnie mamy tysiące róż należących do tej grupy, wspomnimy tylko o kilku odmianach – Lady Kutno, Leonardo da Vinci, Queen Elizabeth, Milano, Apricola, Bailando, Kosmos, Apache czy Hansestadt Rostock.

Róże okrywowe

Grupa róż intensywnie krzewiących się i szybko pokrywających powierzchnię. Róże te nie wymagają corocznego cięcia pielęgnacyjnego, jedynie po zimie usuwamy pędy przemarznięte czy krzyżujące się. W Kutnie, z tej grupy róż, znajdziemy odmiany: Knirps, The Fairy, Neon, Bad Birnbach, Diamant czy Gärtnerfreude.

Róże pnące

Mimo nazwy, rośliny te nie wykształcają organów czepnych jak tradycyjne pnącza. Wymagają one przywiązania do podpór, na których będą prowadzone. Zaleca się, aby dopiero po okresie 3 lat od wsadzenia, rozpocząć cięcie formujące tych krzewów. W grupie tej wyróżniamy dwie podgrupy:

  • róże wiotkie (climers)
  • róże sztywne (ramblers)

Na zimę nie należy zapominać o zabezpieczeniu róż pnących – okrywamy je włókniną lub słomą.
Na miejskich terenach spotkamy odmiany: Florentina, Dukat, Sympathie, Barock, Amadeus, Maritim, Moonlight czy Santana.

Róże dzikie

Są to róże występujące naturalnie w środowisku. Zasięg występowania rodzaju Rosa, obejmuje tereny półkuli północnej. Rośliny te charakteryzują się prostą budową kwiatu (kwiaty pojedyncze), które są najczęściej pięciopłatkowe. Na terenach zielonych naszego miasta spotkamy pochodzącą z Chin - Rosa hugonis (to najwcześniej zakwitająca róża w naszym mieście) oraz Rosa foetida (pochodzi prawdopodobnie z Iranu).